Professor Barabas komt op bezoek en Wiske laat hem een fragment van het schilderij “De dulle griet” van Pieter Breughel de Oude zien, en hij wil via de teletransfor deze persoon tot leven wekken. Hij wil van haar weten waarom mensen oorlog voeren en de vrienden gaan met de uitvinding naar het museum Mayer van den Bergh in Antwerpen om het schilderij te fotograferen. Dulle Griet verschijnt, maar vernielt de teletransfor, de vrienden brengen de machine voor herstelling naar het laboratorium en Lambik waakt over Dulle Griet. Ze ontsnapt ’s nachts en komt in de problemen. Lambik brengt haar weg en de volgende dag zegt hij niet te weten waar Dulle Griet gebleven is.

Wiske vindt Schanulleke ’s nachts op een brandstapel in de kelder bij Dulle Griet. Lambik heeft haar daar verstopt tot de teletransfor is gerepareerd. Dulle Griet legt Schanulleke ook op het spoor van een modeltreintje en heeft een miniatuurguillotine voor haar gemaakt. Ze sluiten Dulle Griet dan op in de kelder, maar ze probeert te ontsnappen door de vrienden het geheim van haar kistje te beloven. Tante Sidonia krijgt een schoonheidsmiddel, maar blijkt de volgende dag een zwart gezicht te hebben. Pas als Jerom belooft met Dulle Griet te gaan wandelen, krijgt Sidonia iets om het zwarte goedje van haar gezicht te krijgen. Als Jerom door een bliksemschicht geraakt wordt kan Dulle Griet ontsnappen.

Op tv zien de vrienden Dulle Griet in Bokrijk en ze gaan naar het Openluchtmuseum. Lambik ziet een verkleinde Dulle Griet en volgt haar. Dan ziet hij Dulle Griet, in haar kistje zitten bolletjes en als ze breken komen er kleine Dulle Grietjes tevoorschijn. Door Lambik valt het kistje en er verschijnen honderden Dulle Grietjes. Jerom komt te hulp, maar de wezentjes zijn erg sterk. Suske en Wiske schieten op één, maar die verdubbelt daarbij. De vrienden maken een basis in de molen en gaan op zoek naar Dulle Griet. Lambik ziet enkele Grietjes in de schuur van Mol-Sluis en roept Jerom op. Ze vangen één kleine Dulle Griet, maar weten niet dat Suske en Wiske in problemen zijn geraakt.

Jerom gaat op zoek naar de kinderen en dan laat Lambik de kleine Dulle Griet ontsnappen. Ze vinden een verlaten kolenmijn en komen een leger kleine Dulle Grietjes tegen. Dulle Griet maakt Schanulleke levend en wil met haar oorlogen beginnen. Maar Schanulleke begint te praten en Dulle Griet krijgt spijt van haar daden. Pieter Breughel heeft haar geschilderd als symbool voor de dwaasheid van mensen. Schanulleke bevrijdt Suske en Wiske, maar de kleine Grietjes gehoorzamen Dulle Griet niet meer. Schanulleke wordt door Dulle Griet weer klein gemaakt, maar ze leeft nog steeds en wordt naar een telefooncel gestuurd (alleen zij is klein genoeg om te ontsnappen uit de mijn). Tante Sidonia gaat na het telefoontje met professor Barabas naar de mijn in Bokrijk en ze gooien een lachgasbom. Daardoor worden de Dulle Grietjes vrolijk en spatten uit elkaar en Dulle Griet neemt vrijwillig weer haar plaats in in het schilderij in het museum.